Conjugación del verbo mentir
Infinitivo | mentir |
---|---|
Participio presente | mentant |
Participio pasado | menti |
Modo indicativo
Presente
je | mens |
---|---|
tu | mens |
il, elle, on | ment |
nous | mentons |
vous | mentez |
ils, elles | mentent |
Pretérito imperfecto
je | mentais |
---|---|
tu | mentais |
il, elle, on | mentait |
nous | mentions |
vous | mentiez |
ils, elles | mentaient |
Pretérito perfecto simple
je | mentis |
---|---|
tu | mentis |
il, elle, on | mentit |
nous | mentîmes |
vous | mentîtes |
ils, elles | mentirent |
Futuro
je | mentirai |
---|---|
tu | mentiras |
il, elle, on | mentira |
nous | mentirons |
vous | mentirez |
ils, elles | mentiront |
Modo subjuntivo
Presente
que je | mente |
---|---|
que tu | mentes |
qu'il | mente |
que nous | mentions |
que vous | mentiez |
qu'ils | mentent |
Pretérito imperfecto
que je | mentisse |
---|---|
que tu | mentisses |
qu'il | mentît |
que nous | mentissions |
que vous | mentissiez |
qu'ils | mentissent |
Modo condicional
je | mentirais |
---|---|
tu | mentirais |
il, elle, on | mentirait |
nous | mentirions |
vous | mentiriez |
ils, elles | mentiraient |
Modo imperativo
(tu) | mens |
---|---|
(nous) | mentons |
(vous) | mentez |