Conjugación del verbo contraster
Infinitivo | contraster |
---|---|
Participio presente | contrastant |
Participio pasado | contrasté |
Modo indicativo
Presente
je | contraste |
---|---|
tu | contrastes |
il, elle, on | contraste |
nous | contrastons |
vous | contrastez |
ils, elles | contrastent |
Pretérito imperfecto
je | contrastais |
---|---|
tu | contrastais |
il, elle, on | contrastait |
nous | contrastions |
vous | contrastiez |
ils, elles | contrastaient |
Pretérito perfecto simple
je | contrastai |
---|---|
tu | contrastas |
il, elle, on | contrasta |
nous | contrastâmes |
vous | contrastâtes |
ils, elles | contrastèrent |
Futuro
je | contrasterai |
---|---|
tu | contrasteras |
il, elle, on | contrastera |
nous | contrasterons |
vous | contrasterez |
ils, elles | contrasteront |
Modo subjuntivo
Presente
que je | contraste |
---|---|
que tu | contrastes |
qu'il | contraste |
que nous | contrastions |
que vous | contrastiez |
qu'ils | contrastent |
Pretérito imperfecto
que je | contrastasse |
---|---|
que tu | contrastasses |
qu'il | contrastât |
que nous | contrastassions |
que vous | contrastassiez |
qu'ils | contrastassent |
Modo condicional
je | contrasterais |
---|---|
tu | contrasterais |
il, elle, on | contrasterait |
nous | contrasterions |
vous | contrasteriez |
ils, elles | contrasteraient |
Modo imperativo
(tu) | contraste |
---|---|
(nous) | contrastons |
(vous) | contrastez |
Categorías
Traducciones
- catalán
- contrastar
- alemán
- abstechen; kontrastieren
- inglés
- to contrast
- español
- contrastar
- italiano
- contrastare
- neerlandés
- afsteken; contrasteren
- portugués
- contrastar