Conjugación del verbo arguer
Infinitivo | arguer |
---|---|
Participio presente | arguant |
Participio pasado | argué |
Modo indicativo
Presente
j' | argue |
---|---|
tu | argues |
il, elle, on | argue |
nous | arguons |
vous | arguez |
ils, elles | arguent |
Pretérito imperfecto
j' | arguais |
---|---|
tu | arguais |
il, elle, on | arguait |
nous | arguions |
vous | arguiez |
ils, elles | arguaient |
Pretérito perfecto simple
j' | arguai |
---|---|
tu | arguas |
il, elle, on | argua |
nous | arguâmes |
vous | arguâtes |
ils, elles | arguèrent |
Futuro
j' | arguerai |
---|---|
tu | argueras |
il, elle, on | arguera |
nous | arguerons |
vous | arguerez |
ils, elles | argueront |
Modo subjuntivo
Presente
que j' | argue |
---|---|
que tu | argues |
qu'il | argue |
que nous | arguions |
que vous | arguiez |
qu'ils | arguent |
Pretérito imperfecto
que j' | arguasse |
---|---|
que tu | arguasses |
qu'il | arguât |
que nous | arguassions |
que vous | arguassiez |
qu'ils | arguassent |
Modo condicional
j' | arguerais |
---|---|
tu | arguerais |
il, elle, on | arguerait |
nous | arguerions |
vous | argueriez |
ils, elles | argueraient |
Modo imperativo
(tu) | argue |
---|---|
(nous) | arguons |
(vous) | arguez |